Adamın teki Guiness Rekorlar Kitabı‘na girebilmek için bir saatten az bir sürede 765 kişiyi kucaklamış. Adam dediğime bakmayın.
18 yaşında mı neymiş.
Peşinden de kendini çok mutlu hissetmiş.
Bu bana okulun ilk günlerini hatırlattı. Mevcut toplanma alanında toplanılır, gelen ordakileri kucaklardı.
Ben hep en son vardığımdan dolayı kendimi rekor sahibi sanardım. Yüzlerce kişi kucaklardım. Sırayla. yanaklarım kızarır, gömleğimin göğsü aşınırdı. Dudaklarım ondan ileri doğru çıkık kaldı. ( Aslında dolgunluğundan şikayetçi değilim. Çok sexi yapıyor beni :P )
Ben de peşinden mutluluk falan duymazdım. Karşıda bekleyen kız arkaşına
ulaşana kadar ne eziyetler çeker insan. Her kucaklaşmadan önce göz göze gelip bitsin artık bu çile şarkısını içten içten söylersin. Ah ne günlerdi be. Bilmiyorum artık üniversitede böyle olur mu. Ve son kucaklaşmaya içime bir ferahlık gelirdi ayrı mesele.
Bu çocuğun kesin akşama psikolojisi bozulmuştur. Ya kucakladıkları adamlar.
Acaba kendilerini kullanılmış hissediyorlarmıdır. İşe bak herif rekor kıracak diye bi saat kucaklaşma sırası bekledim demişmidir son kucaklaştığı adam. Bunları merak ettim. Ben olsam kucaklaşırklen kulağına müstehcen bir kaç kelime fısıldardım heralde.
Bir de şu ana kadar Guinness’teki kucaklama rekorunun 612 olduğu, yeni rekorun onaylanabilmesi için görgü tanıklarının yazılı açıklamaları, fotoğraf ve video gibi kanıtların Guinness’e ulaşması gerekiyormuş. Birisi çıkıp kıllık yapmasa bari. Ben son adamdan şüpheleniyorum şahsen.