Merhaba.
Yazınızı okuduktan sonra Türkiye’de yıllardır süregelen bir yanılgıyı düzeltmek, en azından bazı gerçeklerden daha fazla uzak durmamak adına söylemek istediğim bir kaç şey var. Ben kendimi bildim bileli bu ülkede kitap okuyanın, tiyatroya gidenin ya da film izleyenin sayısı hep az. Gerçekten böyle olduğuna ben de uzun yıllar inandım; fakat kendi mesleğimi yapmaya başladığımda karşılaştığım gerçeklerin başında ülkemin insanın aslında sanıldığı daha doğrusu lanse edildiği gibi okumayan bir ülke olmayışıdır. Evet ben bir öğretmen olduğum için ben ve çevremedeki insanların çoğu okuyan, tiyatroya giden, film izleyip gerçekçi eleştiri yapan kimselerdir; fakat ben tanıdığım insanlardan ibaret bir birey değilim. Çevremdeki tüm insanları gözlemleme olanağım var ve bu gözlerim sonucunda sevindirici ve bir o kadar da acı gerçeklerle karşılaşıyorum. Eğer ben bugün her hangi bir kitapçıya gidip istediğim kitabın tükendiğini duyuyorsam ya da aldığım kitapların fiyatını ödemek için kasada sıra bekliyorsam, sırada beklerken arkamdaki, önümdeki hatta kasadaki kişilerden aldığım kitaplar hakkında yorumlar alabiliyorsam ve en basit örnekle Kadıköy rıhtıma yan yana durmaksızın kitapçılar açılıyorsa benim ülkemin insanı okuyor demektir ki bu sevindirici diye bahsettiğim kısımdır. Acı gerçeğe gelecek olursak bugün bir kitapçıya gidip kitap fiyatlarını incelediğinizde bizim okumakla yükümlü tuttuğumuz lise ve üniversite gençlerinin bu faiş fiyatların altında ezildiğidir. Kendisine ayda 250-300 lira arası burs verilen bir öğrenci ailesinden uzakta kaldığı bir şehirde öncelikle fiziki ihtiyaçlarını mı karşılamalı yoksa bir haftada bitireceği bir kitabı mı almalıdır? Cevap onlar için basittir, hem o kitabı alıp okumalı hem elindeki mevcut parayla geçinmelidir. Peki nasıl? Tabiki korsan alarak, sahaflardan eski kitapları alarak ya da arkadaşından, akrabasından alarak. Öyle ya da böyle o kitaplar en ucuza mal edilecek şekilde okunuyor ve okunacaktır. Benim burada altını çizmek istediğim konu şudur ki yayın evlerinin normalde çok ama çok ucuza mal ettikleri kitapları ülkemin insanı istenen düzeyde almıyorsa bu onların okumadığı anlamına gelmez bu sadece o kitapların satın alınmadığı anlamına gelir. Eğer ki amaç hem okumak hem o kitapları satmaksa 5-10 liraya da satılabilecek bir kitabı 25-30 liraya satmayıversinler. Hatta bunu bütün kitap evleri sadece bir ay denesin de görelim bu ülke okumuyor mu yoksa kitap mı alamıyor. Son olarak söylemek istediğim şey ise bu ülkenin insanlarının DNAsını bilimle, teknolojiyle değil bence hurafeyle değiştirebilirler ve araştırıp, soruşturmadan bu ülke okumuyor demek hurafeyle değiştirilmiş DNA demek. Saygılarımla..