Ah O Eski Çizgi Filmler Şimdi Neredeler

Televizyon programlarının vazgeçilmezleri arasında olan sabah kuşağı çizgi filmler artık yavaştan yavaştan farklı boyutlar almaya başladı. Eğiticiliği bir kenara bırakırsak artık öğretici veya geliştirici de değil. Aksine zararlı etkiler bırakan yapıdalar.

Güzel çizgi film kuşağının son jenerasyonlarından olduğum için kendimi bir noktada şanslı saymaktayım. Hatta öyle ki; benden sonraki nesil modern çizgi filmler ile bu kuşaktan yavaşca kopmuşlardır. Bunların hızına yetişebilmek için de jet giller ile taş devri bile bir ara birleştirilerek yayınlanmaya başlamıştı. Bir diziyi izler gibi çizgi filmleri her gün izlerdik.

Modern çizgi film bence Japonlar’ın Türkiye’ye girmesiyle başlar oldu. Tusubasa ve ardından Pokemon. Pokemon bu konuda bir çağ atlanması demekti. Futbolu seven çocukların kaleye koşarken Tusubasa diye top oynadıklarını duymuştum fakat kimse bizim zamanımızda Tusubasa diyerek havada 5 takla atmaya kalkışmamıştı. Yani sınırlarımızı da az çok bilirdik bir seviyede. Ne yazık ki modern çizgi filmler ile bu tamamen gitti.

Eski kuşakta Heidi, Şirinler, Taş Devri, eğitici yapımların bence en iyisi fakat benim sonlarına yetiştiğim Susam Sokağı, Heman, Shera, Red Kit, Tom & Jerry, Tazmanya Canavarı, Bugs Bunny, Ayı Yogi gibi yapımların yerini artık Ben 10, Cedric, Sponge Bob, Power Puf Girls gibi modern çizgi filmler almış durumda. Elbette bunlardan bazıları hala kalitesini korusa da bazıları o kadar çok zararlı olabiliyor ki şaşırabiliyorsunuz.

Benim çocukluğumda akşamları saklambaç, sabahları futbol oynardık. Okuldaki vazgeçilmezimiz ebelemeç ve yakalamaçtı. Herkes çocukluk aşklarının peşinden koşar onu yakalamaya, ebelemeye çalışırdı. Kaleden ilk onu kurtarırdı. Bu böyleydi fakat geçtiğimiz zaman zarfında sokakta Counter Strike oynayan çocukları dahi görebildim. Çizgi Filmler ile alakalı bir şey değil bu ama Pikachu diyerek camdan atlayan çocuğu duyduğumda hissettiğim acı kadar bana acı verdi. Şimdi herkes Ben 10’im ben diyerek oraya buraya saldırıyor. İlginç gelişimler gösteriyor ki eğlendirerrek öğreten, geçmişimizden günümüze ortak kültür olan çizgi filmler artık amacını aşmış durumda.

Çizgi filmler sadece çocukların değil büyüklerin de büyük eğlencesidir. Ben eğer televizyon izleyeceksem çizgi film izlerim. Nasıl piknikte ailecek ip atlarken, yakar top oynarken çocukluğuma döndüğümü hissediyorsam çizgi filmde de o tadı alıyorum fakat bunun için artık ekstra çaba gösterip eski kuşağı izlemek için onları bulmam gerekiyor.

Çocuğum olduğunda onu asla o tür çizgi filmler ile başbaşa bırakmayacağım. Toplum içerisinde kültür sahibi olması amacıyla elbette izleyecek fakat eskilerin tadını daha çok alacak. Bunun için elimden geleni yapmayı planlıyor, şimdiden bir arşiv oluşturma çabası içerisine giriyorum. Binlerce sinema filminin yanına artık çizgi filmleri de eklemek için elimden geleni yapacağım. Sanırım 1960’lı yıllarda ürettiği bu yapımlar için de Hanna BarBara’ya şükranlarımı da sunmalıyım.

__________________________________________________________________________________