Hoşçakal Güzin ! Tüm İhtişamınla…

Bir çocuk. Annesi ve babasını tanıyamamış. Ezikliğini daima üzerinde taşıyacakken abisi ona koca bir azik muamelesi yapmaktan kaçınmamış. Bir çocuk. Umutlarına ve hayallerine sarılmış. Aşık olmuş, korkularıyla savaşmış fakat en sonunda yine abisine yenik düşmüş kolayca ve işe başlamış. O anda hayatı bir kader çarkından ötekine zıplamış ve değişmiş.

Ezikliğini üzerinden atamayan ama bununla savaşmakta kararlı olan, film setinde çalışan bir abisi, aklı uçkurunda bir bakkalı ve ondan haberi olmayan bir sevdiği vardır Serkan’ın. Abisinin aklında ise sadece Tıp okuması. Bir gün abisi bunu çalışmaya zorladığında; bir zamanların efsanesi, herkesin hayali Güzin İpek ile tanışır. Çalıştığı huzurevinde kalmaktadır Güzin İpek ve O, O’na bakacaktır. İşte kaderin çarkı burada değişmektedir.

Hoşçakal Güzin dram üzerine kurulu ve kısa zaman önce, bundan 5 ay önce TurkMax’de yayınlandı ve ben bu filmi izleyeli daha 3 gün oldu. Elbette birçoğumuz günlük tutmayız ama tutanlar bu filmi izlerken sanki kendilerini görecekler. Ufak denemeler yazan arkadaşlarımız da elbette bu film ile birlikte bir hayale de sahip olabilirler. Cem Görgeç bu alanda bir başyapıt yazmış ve yönetmiş. Bir hayatı nasıl anlatacağını gerçekten çok iyi biliyor. Şu habire sırıtan hiç konuşmayan bir adam vardı Amrikan. Mr. Dean mi neydi? O’nun bir filminde bir adam kendini film yapmıştı falan. Merak ederdim öyle bir film nasıl oluyor acaba diye ve öğrendim. Hoşçakal Güzin gerçekten ruha hitap eden, klişelerin bir anlık bir kenera bırakıldığı, yumuşak ve hüzünlü bir film. Sanki kendimi gördüm İsmail Hacıoğlu‘nda diyebileceğim bir film. Daha farklı roller oynamasına rağmen sonunda ” Sen neymişsin be İsmail?” diyebilirsiniz de.

Bu türde pek film izlememiştim. Hatta izlediğim bir film bile yok aklımda. Belki bir başyapıt olmayabilir ama bana kattıklarıyla Hoşçakal Güzin gönlümde bir başyapıt. Ve son olarak. Sevdiğinin mezarının başında bulunana bir adama sakın ola nasılsınız diye sormayınız…