Sevgi ve Hayata Adım

Bir yanda SEVGİ öte yanda HAYAT. Hayatın çetrefilli yolları sevgiyi bitiriyor mu yoksa size mi öyle geliyor? Sevgiden şüphe mi ediyorsunuz? Sevgi değişir mi?

Zaman geçtikçe insan değişir. Kimse ne yazık ki kalamaz 16 yaşındaki o dertsiz tasasız haliyle. Elbette sürüklenir dert havuzundan başka bir dert havuzuna. İşte bu geçiş anında bir sürü sıkıntı, depresyon, psikolojik problemler. Hepsi de birbirini kovalar. Zaman değişir, insan değişir. Zaman değişir şartlar değişir ama değişmeyen tek şey belki de sevgidir.
Diyebilirsiniz ki; ” İnsan değişir, düşünceleri değişir de sevgisi nasıl aynı kalır?”.

Bir insan bir insanın neyini sever de neyine âşık olur? Bazıları güzel kalçaları, kaslı vücudu, 90-60-90 vücut formunu, gülüşünü, bakışını sever. Bunları tamamen dışarıda tutmak lazımdır. Karakaşına kara gözüne tutulan o yüz kırıştıkça o yüzden kaçacaktır. Daha da saflaştıralım ve romantikleştirelim konuyu.

Ben birisinin kokusunu severim. O kokuyu nerede duysam tanırım ve kokuya doğru istem dışı yönelirim. Sürekli o koku beni kendisine çeker. Açık hava veya kapalı ortam olması fark etmez. Daimi olan burnumun o kokuyu almasıdır. Bir insanın bütün kimliği değişse de kalbinin değişmemesi muhtemeldir. Her kötüde bir iyi her iyi de bir kötü vardır derler ya her insanın bir noktası vardır değişmeyen. O da yaratılışından gelen kalp temizliğidir. İçinde bir nokta var hiç bir kuvvet dokunamaz. Kendisi bile dokunamaz da oraya koyduğu varlık onu terk edince elinden hiçbir şey gelmez de gözyaşları dinmez. İşte o noktaya koyulmuş sevgi değişmez. O sevgi en yücesidir, o sevgi en temizidir ve en önemlisi o sevgi ebedidir.

İnsan 18 yaşlarına gelince hayata doğru bir adım atar hani. Bir ayağı havaya kalkar da hayata doğru sürüklenir. Ergenlikten çıktıktan hemen sonra başlar artık dertler, dertler üzerine sırayla dizilmeye. Hepsi ayağının üzerine konan bir yük gibi gelir insan. Her şey kısa sürede olacak ve istenen başarı yakalanamayacak. Oysaki bir de şu açıdan bakılması gerekir. İnsan acı çektikçe olgunlaşır. Zamanla acı çeker ama zaman sadece armutları olgunlaştırır. Düşünür çektikçe ve çektikçe büyür.

O ayak üzerinde dünyalar olsa o ayağı en uzağa koyan kazanır fakat o ayağı oraya koymakla hiçbir şey son bulmaz. Bir de öteki ayağı yanına çekmek vardır. Yani eskiden neredeyse tamamen kurtulmaktır. Evinden, ailenden kurtulmaktır. Kadın için bu evlenmek, erkek için ise genellikle askerlik demektir toplumumuzda. O ayağı koyduğumuz mesafe kadar öteki ayağı da ileri itmek gerekir. Arada kalan her mesafe bir sorun demektir. Geçmiş ve geleceğin bağlantısı gibi bir şey. Öteki ayağın yanına giderken arkada kalan ayak biraz daha zaman geçer ve sonucunda olan şudur. Biraz daha acı. Acının son demleri. En sonunda o ayak da ötekinin yanına gelir ve hayat başlamıştır. Artık kendi mücadelenizdesinizdir.

En güzeli arkadaşlar bu kadar çetrefil, dikenli patikalar yıpratamaz gerçek sevgiyi. Ben o kalbinin en güzel yerine beni koyduğuna inanırsam birisinin istediği kadar sevmiyorum desin, istediğini yapsın bana, yerden yere vursun beni ben mutluluk ışığını görürüm yine de. Beklerim o ayağın ötekinin de yanına geçmesini. Yıllar sürer ben yine beklerim. Evlendikten sonra o aynı evdeki koku beni mutlu eder. Körü körüne inanmak da olsa bu böyledir. Benim gerçeğim de budur. ( Sevgili Arzu’nun anlattığı bu konu dışında. )

Bugüne kadar hayattan ne istediysem oldu. Allah (c.c.) zenginliği istediğime ilmi isteyene veririm demiş. İstemekten korkmadım. Eminem adlı Amerikan rap sanatçısı diyor ki; ” Hayattan bir şey isterken iki defa düşünün!”. Adam onca şey istemiş ve gerçekleşmiş ama mutlu değil. Önemli olan istemek isterken de hayırlıysa demek. Sonrası Allah’a kalmış.

Sizlere “Tevekkül” ediniz diyerek yazımı bitiriyorum. Eminim tezatlar çıkacaktır yazı içerisinde ama daha derinlere inildiğinde bütün tezatlar yok olacaktır. Bundan emin olabilirsiniz.